Αποτροπιασμό στην κοινή γνώμη έχει προκαλέσει η υπόθεση της 24χρονης Γεωργίας Μπίκα, η οποία κατήγγειλε τον βιασμό της, το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, σε ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης.
Ο δικηγόρος ΜΔΕ Ποινικού & ΜΔΕ Ιατρικού Δικαίου, Βάσος Παπαβασιλείου, μιλάει αποκλειστικά στο mynews.gr για την υπόθεση της Γεωργίας Μπίκα, το νομικό καθεστώς στις περιπτώσεις βιασμού, το ενδεχόμενο να μετατραπεί η κατηγορία σε ομαδικό βιασμό, αλλά και το πότε μπορεί να χαρακτηριστεί μια σεξουαλική πράξη βιασμός.
Ο βιασμός και οι επιβαλλόμενες ποινές
Όσον αφορά το νομικό καθεστώς στις περιπτώσεις βιασμού και στις ποινές που επιβάλλονται, ο κ. Παπαβασιλείου ανέφερε ότι «άπασες οι προβλεπόμενες περιπτώσεις βιασμού αποτελούν κακουργηματικές πράξεις και επισύρουν ποινές κάθειρξης».
«Αναλόγως την υπαγόμενη περίπτωση προβλέπεται και διαφορετικό πλαίσιο προβλεπόμενης ποινής. Εν προκειμένω η αρχικώς αποδοθείσα κατηγορία στον 27χρονο, δηλαδή τέλεση γενετήσιας πράξης χωρίς τη χρήση σωματικής βίας ή σοβαρής απειλής και χωρίς τη συναίνεση του θύματος, επισύρει κάθειρξη από 5 μέχρι 10 έτη.
Η κλασική περίπτωση βιασμού συνδυάζει τη χρήση σωματικής βίας ή απειλής σοβαρού και άμεσου κινδύνου κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας και τον εξαναγκασμό σε επιχείρηση ή ανοχή του θύματος σε γενετήσια πράξη και επισύρει ποινή κάθειρξης από 10 μέχρι 15 έτη. Τέλος, η τέλεση της ως άνω πράξης από δύο ή περισσότερα άτομα, η οποία αποτελεί την περίπτωση του ομαδικού βιασμού η απειλούμενη ποινή είναι η ισόβια κάθειρξη», επεσήμανε.
Παράλληλα, σημείωσε ότι όλες οι προβλεπόμενες τυποποιημένες μορφές βιασμού στον Ποινικό Κώδικα συνιστούν κακουργηματικές πράξεις.
Το δεύτερο DNA και ο ομαδικός βιασμός
Όσον αφορά στην περίπτωση του καταγγελλόμενου βιασμού της 24χρονης και στο ενδεχόμενο εντοπισμού δεύτερου DNA και στη μετατροπή της κατηγορίας σε ομαδικό βιασμό, ο κ. Παπαβασιλείου απάντησε ότι «εφόσον προκύψουν στοιχεία που επιβαρύνουν και δεύτερο πρόσωπο με την υποψία τέλεσης γενετήσιων πράξεων σε βάρος της κοπέλας, της οποίας ήδη έχει εξουδετερωθεί η βούλησή της, τότε προσδίδεται στο δεύτερο αυτό πρόσωπο η ιδιότητα του συναυτουργού και μετατρέπεται η κατηγορία σε ομαδικό βιασμό».
«Στην περίπτωση αυτή δεν απαιτείται να έχει ασκήσει και το δεύτερο πρόσωπο παράνομη βία εις βάρος της κοπέλας αρκεί να συμμετέχει στη διενέργεια των γενετήσιων πράξεων εις βάρος της», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Μάλιστα, αναφερόμενος στο πότε μια σεξουαλική πράξη μπορεί να χαρακτηριστεί ως βιασμός, ο κ. Παπαβασιλείου υπογράμμισε ότι βιασμός σημειώνεται «όταν συνδυάζεται το στοιχείο της σωματικής βίας ή της σοβαρής απειλής με τον εξαναγκασμό σε συνουσία ή ίσης βαρύτητας με αυτήν γενετήσιες πράξεις».
«Εν προκειμένω εφόσον ο δράστης προκάλεσε τη μέθη ή/και την αδυναμία έκφρασης βούλησης της κοπέλας με τη δόση σε αυτήν χαπιών, εξομοιούται η ως άνω συμπεριφορά με πράξη σωματικής βίας και η επόμενη ανοχή του θύματος σε γενετήσιες πράξεις ένεκα της ανικανότητάς του να εκφρασθεί συνιστά βιασμό και όχι κατάχρηση ανίκανου προς αντίσταση σε γενετήσια πράξη προσώπου, αφού οι ιδιότητες του προκαλέσαντος τη σωματική βία και του προβαίνοντος σε γενετήσιες πράξεις εξαναγκάζοντας σε αυτές το θύμα συμπίπτουν στο ίδιο πρόσωπο», συμπλήρωσε, σχολιάζοντας την υπόθεση της Γεωργίας Μπίκα.
Κληθείς να σχολιάσει το ενδεχόμενο παραγραφής μιας καταγγελίας βιασμού, ο κ. Παπαβασιλείου εξήγησε ότι «στην περίπτωση του βιασμού κατ’ εξαίρεση στα εν γένει εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και αξιοπρέπειας δεν απαιτείται έγκληση του θύματος, αλλά η ποινική δίωξη ασκείται αυτεπαγγέλτως από τις εισαγγελικές αρχές».
«Σε ύστερο στάδιο της ποινικής διαδικασίας, εφόσον το θύμα δηλώσει ότι δεν επιθυμεί την ποινική δίωξη του κατηγορούμενου για βιασμό δύνανται εισαγγελέας και δικαστικό συμβούλιο να απόσχουν υπό προϋποθέσεις από την ποινική δίωξη και να παύσει αυτή», κατέληξε.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ